تعطيلي‌هاي بي‌ضابطه، غير هدفمند و زيانبار !!
رضا سلطان زاده
مدیر مسئول آیینه یزد
به گزارش مركز اطلاع‌رساني و روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش حميدرضا حاجي بابايي وزير آموزش و پرورش با عنوان بهره‌مندي بيشتر دانش‌آموزان از اثرات معنوي و تربيتي عاشورا روز چهارشنبه 16 و پنج شنبه 17 آذرماه مدارس را تعطيل كرد و به دنبال آن لطف ا.. فروزنده معاون توسعه و سرمايه انساني رييس‌جمهور اعلام نمود در آن دو روز دانشگاهها و ادارات و سازمان‌هاي دولتي تعطيل نيستند.
نگارنده در نظر دارد با نقل بخشي از« قانون اصلاح لايحه قانوني تعيين تعطيلات رسمي كشور» غيرقانوني بودن دستور حميدرضا حاجي بابايي وزير آموزش و پرورش را جهت اطلاع خوانندگان آيينه درج نمايد باشد كه در 6 سال اخير «از زمان نشر هفته نامه آيينه يزد» براي اولين بار روابط عمومي اداره كل آموزش و پرورش يزد اين مقاله را جهت اطلاع مقامات وزارتي ارسال نمايد. پاسخ لازم از جانب هر مسئول ذي ربطي دريافت گرديد در همين ستون چاپ و منتشر خواهد شد.
قانون اصلاح لايحه قانوني تعيين تعطيلات رسمي كشور
1-ماده 2-هيات وزيران با كسب نظر موافق روساي قوه مقننه و قوه قضائيه مي‌تواند به مناسبت بروز بعضي حوادث و وقايع بسيار مهم بعضي نقاط يا سراسر كشور را تعطيل رسمي (عمومي ) اعلام كند.
تبصره 1-كليه مراجع قضائي و اجرايي در اين گونه موارد مكلفند براي حفظ حقوق مردم اقدام‌هاي قضائي و اجرايي مقرر در روزي را كه تعطيل اعلام شده است در وقت مناسب ديگري كه از يك ماه تجاوز نكند معمول دارند.
تبصره 2-هيات دولت مجاز مي‌باشد تدابير لازم را براي ارائه خدمات ضروري توسط دستگاههاي مربوط در روزهائي كه تعطيل اعلام مي‌كند اتخاذ و اعمال نمايد. . .
قانون فوق در جلسه علني روز دوشنبه مورخ بيست وپنجم مردادماه يكهزاروسيصدوهفتادوهشت مجلس شوراي اسلامي تصويب و در تاريخ 27/5/1378به تاييد شوراي نگهبان رسيده است. علي اكبرناطق نوري-رئيس مجلس شوراي اسلامي
آنچه كه درباره تعطيل دو روزه از صدا و سيما و خبرگزاري‌ها و رسانه‌هاي عمومي منتشر گرديد به نظر مي‌رسد مراحل مربوط به اعلام تعطيلي روزهاي مورد نظر در هيات دولت مطرح نگرديده و روال قانوني خود را طي نكرده است.
ضمناً نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در جلسه علني روز يكشنبه 20/9/90 مقرر نمودند دولت بجز در شرايط وقوع حوادث غيرمترقبه يا بروز خطري كه جان شهروندان را تهديد كند مجاز نيست روزهاي كاري سال را تعطيل اعلام كند.
وزير آموزش و پرورش لازم است به اين سئوال پاسخ دهد در پي تعطيلي كلاس‌ها كه دانش‌آموزان و در نهايت معلمان و دبيران بايد از اثرات تربيتي و معنوي عاشورا استفاده نمايند چرا همكار خود در وزارت علوم و آموزش عالي را به صدور چنين بخشنامه‌اي تشويق ننمود تا دانشجويان و در نتيجه استادان دانشگاه هم در اين زمينه بهره ببرند؟
پرسش ديگري كه تاكنون بي جواب مانده است اين كه بيش از يك ميليون دانش‌آموز در مدارس غيردولتي به تحصيل اشتغال دارند اولياي آنان برابر با قانون مصوب دولت جمهوري اسلامي ايران هزينه‌هاي تحصيل فرزندانشان را پرداخت مي‌كنند و اين خود كمك بزرگي به دستگاه آموزش و پرورش است. دهها هزار نفر به عنوان موسس و كارمند اداري و آموزشي و معلم، اداره اينگونه مدارس را به عهده دارند كه از جهت دريافت حقوق و حق‌الزحمه و ساخت مدرسه و كلاس باري بر دوش دولت نمي‌نهند.
سه سال پيش قانوني در مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسيد تا بعد از سال‌ها درخواست و پي گيري بعضي از مشكلات موسسان مدارس غير دولتي حل و فصل گردد، صندلي‌هاي خالي تا حدي تكميل و پر شود و به موضوع بيمه تامين اجتماعي كاركنان عنايت و توجه بيشتري مبذول گردد. اما قانون« اصلاح قانون تاسيس مدارس غيرانتفاعي» كه در تاريخ 16/5/87 پس از تصويب مجلس شوراي اسلامي به تاييد شوراي نگهبان رسيد و در مهر ماه 87 به دبيرخانه آموزش و پرورش همه استانها ابلاغ گرديده و اجراي آزمايشي آن 5 سال بود بعد از گذشت 3 سال از تاريخ تصويب اين قانون خبري از تدوين آيين نامه اجرايي و ابلاغ آن به ادارات و نهادهاي مسئول نيست.
حال اگر معضلات و عدم امكانات موجود در آموزش و پرورش را به حساب كمبود بودجه بگذاريم و يا از كنار بيش از 240 هزار كلاس كه نياز به مقاوم سازي دارد و يا در حال تخريب مي‌باشد بگذريم آيا بهتر نبود مقام وزارت به جاي دو روز تعطيل نمودن كلاس‌ها در مدارس غيردولتي، قانون مصوب را اجرايي مي‌كرد كه مي‌توانست تا حدي مسائل مبتلا به اينگونه آموزشگاهها را حل نمايد چون كمتر از دو سال ديگر دوران 5 ساله اجراي آن قانون سپري مي‌شود.
پيشنهادي كه نويسنده اين سطور براي بهره مندي بيشتر دانش آموزان از حماسه عاشورا دارد اين است كه آموزش و پرورش با كمك عده‌اي از محققان و نويسندگان جزوه‌اي در 12-10 صفحه تنظيم مي‌كرد. چند جلد كتابهاي معتبر و دردسترس همگان در تاريخ و واقعه جانسوز عاشورا را معرفي مي‌نمود. قبل از آغاز محرم به تمام آموزشگاهها مي‌فرستاد و طي دستورالعملي به معلمان سراسر كشور ابلاغ مي‌نمود تا در آن 2 روز ساعاتي را به مطالعه و بررسي مطالب آن جزوه اختصاص دهند و به نوحه سرايي و سينه زني بپردازند و حتي معلمان و مربيان مطالبي از آن جزوه را براي كودكان 6 و 7 و 8 ساله بخوانند شايد به اين طريق آگاهي دانش آموزان به درس‌هايي كه از قيام حسين(ع) بايد بياموزند از تعطيلي كلاس و مدرسه موثرتر بود مثلاً معلم نظر دانش‌آموزان را به مطالبي به شرح زير جلب مي‌نمود:
«رسول اكرم (ص)» فرمود: راستگوترين شما شفاعتش بر من واجب تر است.. .
مومن به وقار و نرمي و راست گويي‌اش شناخته مي‌شود. حضرت صادق (ع) فرمود: به طول ركوع و سجود كسي نگاه نكنيد چه بسا كه به اين كار عادت كرده باشد بلكه به راستگويي و امانتداري او نگاه كنيد.
امام باقر (ع) فرمود خداي بزرگ براي بد‌ي‌ها قفل مقرر كرده و كليد آن قفل‌ها را شراب قرار داده و دروغ از شراب بدتر است.» 1
. . . «پس اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا كه «هي» حسين حسين ميكنيد و به سر خودتان ميزنيد، چه ميخواهيد بگوئيد ؟ بايد بگوئيم: ما ميخواهيم حرف آقايمان را بگوئيم. ما هر سال ميخواهيم تجديد حيات بكنيم، « اي كساني كه ايمان آورده‌ايد چون خداوند و رسول، شما را به سوي ايمان دعوت كنند اجابت كنيد تا به حيات ابدي برسيد. ترجمه آيه 24سوره انفال». بايد بگوئيم عاشورا روز تجديد حيات ماست، در اين روز ميخواهيم در كوثر حسيني شستشو بكنيم، تجديد حيات بكنيم، روح خودمان را شستشو بدهيم، خودمان را زنده كنيم، از نو مبادي و مباني اسلام را بياموزيم، روح اسلام را از نو به خودمان تزريق بكنيم. ما نميخواهيم حس امر به معروف و نهي از منكر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداكاري در راه حق در ما فراموش بشود، نميخواهيم روح فداكاري در راه حق در ما بميرد. اين، فلسفه عاشورا است، نه گناه كردن و بعد به نام حسين بن علي(ع) بخشيده شدن! گناه بكنيم بعد در مجلسي شركت بكنيم و بگوئيم خوب ديگر گناهانمان بخشيده شد. گناه آنوقت بخشيده مي‌شود كه روح ما پيوندي بخورد با روح حسين بن علي(ع). اگر پيوند بخورد، گناهان ما قطعا بخشيده مي‌شود، ولي علامت بخشيده شدنش اينست كه دو مرتبه ديگر دنبال آن گناه نميرويم.اما اينكه گناه بكنيم، از مجلس حسين بن علي(ع) بيرون برويم و دو مرتبه دنبال آن گناهان برويم، نشانه اينست كه روح ما با روح حسين بن علي(ع) پيوند نخورده است.»2
«شما مي‌پرسيد كه حسين بن علي (ع) به دنبال چه حكومت ديني‌يي بود و آيا اين يك حكومت، ممكن بود؟ آري ممكن بود، آن حكومت ديني كه سيد الشهدا (ع) در راه آن شهيد شد، درست در نقطه مقابل حكومت ديني قلابي اموي و عباسي قرار مي‌گرفت. حضرت علي (ع) به محض آنكه بر سر قدرت آمد، معاويه را عزل كرد. آن حكومت ديني كه حسين (ع) مي‌خواست دوباره اقامه بشود، همين حكومت بود. حكومتي كه حاكمش، علي (ع)، يكي از كارگزاران خودش را، به جرم قوم و خويش بازي در حكومت، گوشمالي داد، حكومتي كه با يكي ديگر از مسئولين كه خانه‌اي اشرافي براي خود ساخت، برخورد كرد. حكومتي كه وقتي يكي، پارتي بازي كرد، حضرت او را كوبيد. حكومتي كه وقتي، فردي سهم اضافي از اموال عموم و بيت المال براي خود خواست، حضرت امير(ع) او را پيش چشم مردم، تحقير كرد. حكومتي كه وقتي حاكم بصره در ميهماني سرمايه دارها شركت كرد و فقط در ميهماني شركت كرد و بر سر سفره آنها نشست، او را به شدت توبيخ كرد. حكومتي كه وقتي، پسرعموي حضرت علي (ع)، در حاكميت، خطا كرد، او را در هم كوبيد و گفت: به خدا سوگند، با شمشيري تو را خواهم زد كه هر كس را با اين شمشير زدم، به جهنم رفت. حكومتي كه آهن گداخته به دست برادرش عقيل نزديك كرد؛ چون سهم اضافي از بيت المال مي‌خواست. حكومتي كه يكي از اصحاب درجه يك خود را كه آدم صالح و شريفي بود، از قضاوت عزل كرد؛ براي آنكه صدايش را در جلسه دادگاه بلند كرده بود. حكومتي كه حسين (ع) به خاطر آن شهيد شد، حكومتي بود كه اهل سازش و سستي نباشد. حضرت امير (ع)، نكته مهمي فرموده‌اند كه بايد اين تعبير را مجريان همه حكومتها ببينند. روايت بسيار مهمي است. فرمودند:«كساني مي‌توانند حكومت ديني واقعي تشكيل بدهند كه اهل مداهنه و سازشكاري و مصانعه و رياكاري نباشند؛ كساني كه با صاحبان قدرت و ثروت و با جناح‌هاي قوي و سرمايه‌دارها و با قدرت‌هاي داخلي و خارجي، معامله نكنند و نترسند؛ كساني كه محافظه كار نباشند.»3
معلم مي‌تواند با جملاتي ساده و بي پيرايه و اثر گذار در مناسبت‌هاي مختلف از جمله در روزها و ايام سوگواري و عزاداري به دانش‌آموز‌انش بگويد: بچه‌هاي عزيز حدود 1300 سال از واقعه عاشورا مي‌گذرد امام حسين(ع) براي اسلام و زنده نمودن امر به معروف و نهي از منكر و براي اصلاح و نجات قوم جدش حضرت محمد مصطفي(ع) قيام كرد. قومي خونخوار و دنيا دوست در برابر حضرت ايستادند آن بزرگوار و 72 تن از ياران و فرزندان و خانواده و حتي فرزند خردسال او را شهيد نمودند. پدران و اجداد ما هر سال در عزاداري حسين (ع) و در مجالس و محافل شركت و به ياد مظلوميت آن بزرگواران عزاداري مي‌كردند اما بدانيد ما هم بايد در روضه خواني‌ها و هيات‌ها و جلسات مذهبي شركت كنيم و راه امام حسين(ع) را ادامه دهيم.نه تنها در دوران نوجواني و در آموزشگاهها و دانشگاه بلكه وقتي وارد اجتماع شديد و به كسب و كار پرداختيد به دستورات اسلام پاي بند باشيد به هيچ كس ستم روا مداريد به حق خود قانع باشيد، تلاش كنيد، تا به جامعه و هم نوعان خود خدمت نمائيد به عزاداري سنتي پاي بند باشيد، با راهنمايي آگاهان و دانايان به آهنگ‌هاي مبتذل در مراسم سينه زني و منبرهاي ميليوني و تشريفاتي و ظاهرسازي‌ها و يا دروغ‌پردازي‌هاي بعضي از گويندگان و عده‌اي از مداحان توجه نكنيد و.. .
پي نوشت‌ها:
1- «لولو و مرجان»، عالم جليل القدر محدث نوري، صفحه 52 تا 56
2-«حماسه حسيني»، علامه شهيد آيت ا... مرتضي مطهري، جلد دوم، صفحه 221و 222
3- «حسين عقل سرخ»، گفتگو با حسن رحيم پور ازغدي، صفحه 38 و 39
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
یکشنبه 19,ژانویه,2025